Archiwum Kazań i Rozważań
ARCHIWUM » Archiwum Kazań i Rozważań
Wspomnienie rozważania na Boże Ciało - 2012
Dzisiaj przeżywamy jeden z najbardziej podniosłych dni w ciągu roku, uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej. Ten dzień połączony jest z piękną procesją. Chrystus w Najświętszym Sakramencie opuszcza świątynie i wędruje z nami ulicami, na których zwykle tętni codzienne życie. Idzie tam, gdzie my chodzimy, aby żyć tam, gdzie my żyjemy.
W Boże Ciało rzeczywistość religijna przenosi się w sposób widzialny w miejsca, które zwykle nie kojarzą się nam z Bogiem i modlitwą.
Przechodzi między domami, obok sklepów, barów, przystanków. Drogi, którymi codziennie przesuwają się ludzie i samochody, w tym wyjątkowym dniu stają się miejscem publicznego wyznania wiary i uwielbienia Boga.
Rozważania w kontekście Beatyfikacji Jana Pawła II
1. Rodzina
Pośród wielu dróg człowieka rodzina jest drogą pierwszą i z wielu względów najważniejszą – nauczał Jan Paweł II. Jest drogą powszechną, pozostając za każdym razem drogą szczególną, jedyną i niepowtarzalną, tak jak niepowtarzalny jest każdy człowiek.
Rodzina jest tą drogą, od której nie może on się odłączyć. Wszak normalnie każdy z nas w rodzinie przychodzi na świat, można więc powiedzieć, że rodzinie zawdzięcza sam fakt bycia człowiekiem. A jeśli w tym przyjściu na świat oraz we wchodzeniu w świat człowiekowi brakuje rodziny, to jest to zawsze wyłom i brak nad wyraz niepokojący i bolesny, który potem ciąży na całym życiu.
Tak więc Kościół ogarnia swą macierzyńską troską wszystkich, którzy znajdują się w takich sytuacjach, ponieważ dobrze wie, że rodzina spełnia funkcję podstawową...
Czy Pan Jezus narodzi się w tym roku na święta?
Czy Pan Jezus narodzi się w tym roku na święta?
Przez cały rok powracają po sobie rocznice, wspomnienia, święta i uroczystości. Wspominamy radość i smutek – narodziny, chrzciny, śluby ale i pogrzeby. Świętujemy Boże Narodzenie, Wielkanoc czy Niepokalane Poczęcie Maryi.
Raz się rodzimy i raz przyjmujemy chrzest.
- Czy Pan Jezus narodzi się w tym roku na święta?
- Przecież raz się rodzimy…
Zrozumieć Adwent
Okres Adwentu ma podwójny charakter:
Jest czasem przygotowania do uroczystości Narodzenia Pańskiego, przez którą wspominamy pierwsze przyjście Syna Bożego do ludzi.
Równocześnie jest okresem, w którym – przez wspomnienie pierwszego przyjścia Chrystusa – Kościół kieruje swą myśl ku oczekiwaniu Jego powtórnego przyjścia na końcu czasów.
Z obu tych względów Adwent jest okresem pobożnego i radosnego oczekiwania. Liturgia Adwentu przybliża nam wielkie postacie historii zbawienia. Do takich należą prorok Izajasz, Jan Chrzciciel, a także Maryja i Józef. Ostateczną odpowiedzią Boga zatroskanego o człowieka jest Jezus Chrystus: „Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna”.
"W dobrych zawodach wystąpiłem..."
„W dobrych zawodach wystąpiłem… wiary ustrzegłem… na koniec odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości…”
Zawody to życie – dla Pawła celem życia było przekazywanie wiary i dążenie do wieczności – do zbawienia – symbolem tych celów jest ów „wieniec sprawiedliwości”.
Różne sposoby na życie… różne cele życiowe… nikt nie dziwi się że tak jest. Dla chrześcijan sposobem na życie jest chrześcijaństwo: przykazania, kościół, spowiedź, ślub kościelny, chrzest i I komunia święta dziecka…
Dla kogoś innego cel i sposób na życie może być i jest zupełnie inny… „Po co ci kościół i to wszystko czego uczy…? Nie potrafisz myśleć sam...? Jesteś zacofany? Jakimś fanatykiem religijnym jesteś…? A może jeszcze Radia Maryja słuchasz czasem…? No to, to już przesada…"
List EP z okazji XX rocznicy powrotu katechezy do szkoły
„POZNACIE PRAWDĘ, A PRAWDA WAS WYZWOLI” (J 8,32)
List Episkopatu Polski z okazji 20. rocznicy powrotu katechezy do szkoły
1. Chrystus naszym jedynym Nauczycielem i Wychowawcą
W pierwszą niedzielę września uczestniczymy w Eucharystii, wypowiadając Panu Bogu naszą wdzięczność za okres wakacji i urlopów. Jednocześnie prosimy go o łaskę, by nie zmarnować czasu, jaki jest przed nami. Powtarzamy za Psalmistą: Naucz nas liczyć dni nasze, byśmy zdobyli mądrość serca (por. Ps 90,12).
Rozpoczynając nowy rok szkolny pragniemy wszyscy: rodzice i dzieci, dorośli i młodzież, przyjąć wobec Boga postawę, którą wypowiedział autor Księgi Mądrości: Któż poznał twój zamysł, gdybyś nie dał Mądrości, nie zesłał z wysoka Świętego Ducha swego? (por. Mdr 9,17).
Chrystus jest naszym jedynym Nauczycielem i Wychowawcą. Chcemy słuchać Jego nauki. Jedną z nich słyszeliśmy przed chwilą: Kto nie nosi swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być Moim uczniem (por. Łk 14,27). Prawdziwa mądrość, jaka wyłania się z dzisiejszej Ewangelii, wskazuje, że trzeba porzucić wszystko, co nas wiąże i krępuje, by osiągnąć prawdziwą wolność i móc naśladować Jezusa. Darem mądrości jest naśladowanie Jezusa. Nie kogokolwiek, ale właśnie Jezusa Chrystusa.